Ξυπνάω νωρίς κάθε μέρα, έτσι προσπάθησα να αναγκαστώ να κοιμηθώ
Πίνακας περιεχομένων:
Μια αντίδραση: Οι διογκώσεις των ματιών, οι γλώσσες κρέμονται και υπάρχει μια γενική εμφάνιση δυσπιστίας που επηρεάζει τις εκφράσεις των ανθρώπων. Μετάφραση: Βεβαιώνεστε Περίεργο, και πρέπει να ξεφύγω από σας το συντομότερο δυνατό πριν τα αλιεύματα.
Η αντίδραση δύο: Οι άνθρωποι ακούγονται καταπληκτικοί, επαινέσω την ικανότητά μου να ξυπνήσω και να είμαι παραγωγικός και θέλω να μάθω πώς το κάνω. Το πράγμα είναι, τις περισσότερες φορές δεν με πειράζει και στην πραγματικότητα απολαμβάνω να ξυπνήσω πριν από τα πουλιά, τρέχοντας επαγγέλματα πριν από την καθυστερημένη αύξηση του πληθυσμού, ή να πάρει ένα ξεκίνημα στον κατάλογο μου για να κάνει για την ημέρα. Το ένα πρόβλημα: είμαι εξαντλημένος. Είμαι κουρασμένος. Και η ανικανότητά μου να κοιμηθώ αρχίζει να δείχνει και να επηρεάζει αρνητικά τη ζωή και την υγεία μου. Για ένα, το σώμα μου σκέφτεται ότι είμαι 52 χρονών και πρόσφατα διαγνώσθηκα επίσης με το PCOS, το οποίο έχει κάποιες δυσάρεστες παρενέργειες που επιδεινώνονται μόνο από την έλλειψη ύπνου μου και τα συνεπή επίπεδα άγχους.
(Ή έτσι λέει ο γυναικολόγος μου.)
Από τότε που ξυπνάω νωρίς, θα έπρεπε να πάω νωρίς στο κρεβάτι. Εκτός, φυσικά, δεν το κάνω. Αντί να υποκύπτω στην εξάντληση μου, έχω μια λιγότερο από αστέρια ιστορία για να ενθαρρύνω την έλλειψη ύπνου μου περισσότερο με το να πηγαίνω στο κρεβάτι αργά κατάδυση βαθιά μέσα σε ομαδικά κείμενα, με κύλιση μέσα από το Instagram ή να απορροφάτε ένα πλούσιο Stan. Στη συνέχεια, μόλις περάσω έξω, σε τέσσερις με πέντε ώρες, είμαι επάνω και πίσω σε αυτό-ένας φαύλος κύκλος (που είναι τοξικός) που με άφησε να νιώθω εξαντλημένος, σαλπίγγιος και όλοι γύρω μου όχι σαν τον εαυτό μου - δεν είναι καλός.
Έτσι, όταν ο συντάκτης της ευεξίας Victoria Hoff πρότεινε αυτό το μήνα ως ευκαιρία για την συντακτική μας ομάδα να αμφισβητήσει (και ελπίζουμε ότι θα σπάσει) μια κακή συνήθεια, η απαγόρευση της κλήσης του πρωινού εγγραφής μου ακούγεται σαν μια καλή ιδέα - και προσέφερε μια ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση στην πιο κοινή πρακτική από το χτύπημα του κουμπιού αναβολής (δεν είμαι σίγουρος αν έχω ποτέ). Τούτου λεχθέντος, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας εργασίας, δεν μπορώ ακριβώς να χαλαρώσω και να κλάψω πείραμα γραφής ως δικαιολογία για την έλλειψη συνεδριάσεων ή προθεσμιών. Έτσι όταν γύρισα πίσω στη Μινεσότα για σύντομες διακοπές την περασμένη εβδομάδα για να δω την οικογένειά μου, το χρησιμοποίησα ως την τέλεια δικαιολογία για να κλείσω τον συναγερμό μου και να προσπαθήσω να κοιμηθώ για τρεις μέρες.
Κρατήστε κύλιση για να δείτε πώς πήγε.
Πρώτη μέρα
Δεν πήγε καλά. Το οποίο, για να είμαστε δίκαιοι, θα μπορούσε να οφείλεται στη μεταβολή του χρόνου από την Λ.Α. στη Μινεσότα. Ουσιαστικά, πήγα στο κρεβάτι γύρω στις 1:30 π.μ. ώρα Μινεσότας (ώρα 11:30 μ.μ. LA) και προχώρησα να ξυπνήσω φυσικά (για συνηθισμένο, σχεδόν πάντα πηδούν το όπλο του ξυπνητήρι) στο 5:30 π.μ. Μινεσότα ώρα (3:30 π.μ. LA). Έτσι ναι, το συνολικό ημερολόγιο του ύπνου μου ήταν περίπου τέσσερις ώρες, και να πω ότι αισθάνθηκα χειρότερα για φθορά την επόμενη μέρα θα ήταν μια υποτίμηση. Αν και, τουλάχιστον, επωφελήθηκα από τον πρόσθετο χρόνο το πρωί για να συμπιέσω σε μια προπόνηση και να πυροβολήσω μερικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου πριν η οικογένειά μου ξεκινήσει για έναν ξεχωριστό κλάδο του ταξιδιού μας που θα ήταν μικρότερος από την υπηρεσία και το WiFi.
Μια τρομακτική σκέψη ek- αλλά ίσως καλό για την ψυχή μου, που σκέφτηκα να σπάσω, για να μην κοιμηθώ; Ήμουν έτοιμος να μάθω.
Ημέρα δεύτερη
Πέρασε αρκετά καλύτερα. Το προηγούμενο βράδυ ήμουν μέχρι τα μεσάνυχτα (ξανά, όχι το καλύτερο, ξέρω), αλλά αντί να ξυπνήσω στις 7 το πρωί ή νωρίτερα, ξύπνησα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου γύρω στις 9 το πρωί και μόνο, λόγω της μαμά μου σχεδόν εφαρμόζοντας σωματική δύναμη για να ωθήσει το σώμα μου να αυξηθεί έτσι δεν θα χάσετε τα σχέδια πρωινό μας.
Σχεδόν πάντα φεύγω από το κρεβάτι, αλλά αυτό το πρωί, θα μπορούσα να τραβήξω τον εαυτό μου στο μπάνιο για να ετοιμάσω και ακόμα και άφθονες ποσότητες καφέ δεν θα μπορούσαν να με ωριμάσουν. Ήταν σαν το σώμα μου να συνειδητοποίησε αυτό που είχε λείψει και ήταν στην άρνηση ότι έπρεπε να ξυπνήσει - ξανά. Βασικά αισθάνθηκα να είμαι σε κατάσταση οξείας κατάποσης. Περίεργος, καθώς εννέα ώρες είναι πιθανώς αυτό που χρειάζεται το σώμα μου κάθε Νύχτα.
Ημέρα Τρίτη
Ας, τελικά - ένα μεσαίο έδαφος. Το βράδυ πριν, πήγα στο κρεβάτι γύρω στα μεσάνυχτα (προφανώς δεν μπορώ να μάθω, αλλά στην υπεράσπισή μου, οι γονείς μου αποδείχτηκαν ότι είχαν μια στοίβα διαδρομή με εκδρομές και δείχνουν όλο το χρόνο μου στο σπίτι) και το επόμενο πρωί ξύπνησα περίπου στις 7 το πρωί, η οποία είναι ακόμα νωρίς, αλλά μια εμπορεύσιμη βελτίωση σε σύγκριση με τις 5 ή 6 π.μ. Ειλικρινά, θα μπορούσα να είχα κοιμηθεί περισσότερο, αλλά αναγκάστηκα να σηκωθώ για να αντιμετωπίσω ορισμένα πράγματα στον κατάλογό μου, ικανό να περάσει ποιοτικό χρόνο στην οικογένειά μου πριν επιστρέψει στο Λος Άντζελες
Το επόμενο πρωί. Συνολικά όμως, αυτή ήταν η μέρα που αισθάνθηκα σαν τον καλύτερο εαυτό μου από τότε που ξεκίνησα το τριήμερο πείραμα.
Την επόμενη μέρα, ξύπνησα στις 4:30 π.μ. (πρώιμη πτήση) και η εβδομάδα από τότε ήταν απασχολημένη. Με άλλα λόγια, έχω επανέλθει στις παλιές μου συνήθειες. Αλλά αν έχω μάθει τίποτα, είναι ότι αν αφήσω ψυχικά τον εαυτό μου να κοιμηθώ και να ενθαρρύνω μια ψυχική νοοτροπία όπου λέω στον εαυτό μου ότι είναι εντάξει να καταγράψει μερικές επιπλέον ώρες ύπνου, το σώμα μου ξέρει τι να κάνει. Φυσικά, θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αντισταθμίσει τα σχόλια της τηλεόρασής μου και τα νήματα για την αποστολή μηνυμάτων αργά το βράδυ, και τώρα είναι μόνο στο χέρι μου να κάνω αυτή την ευκαιρία πιο συχνά από ό, τι συνηθίζω.
Ως εκ τούτου, θα συντρίψω την «συνήθεια» μου να μην κοιμάμαι σε ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη με ένα ελπιδοφόρο (λιγότερο στερημένο από τον ύπνο) φως στο τέλος της σήραγγας. Ευχήσου μου καλή τύχη.
Next Up: 11 τρόποι για να ξεκλειδώσετε τη ρουτίνα της νυχτερινής σας μέρας, σύμφωνα με έναν εμπειρογνώμονα ολιστικής υγείας
